Archiwum społeczne. Część 2 - historia Szkoły Podstawowej nr 3 w Sławnie - zdjęcia

Szkoła Podstawowa nr 3 w Sławnie - 1957 rok. Kwitła wówczas spółdzielczość uczniowska. Akcję reaktywowania spółdzielczości rozpoczęła Powszechna Spółdzielnia Spożywców w Sławnie. Kierownik szkoły - Edmund Plank zaproponował nauczycielkę - Bernardę Cyrzan, jako opiekunkę spółdzielni. Na pierwszym zebraniu zgłosiło się 40 chętnych, którzy wnieśli udział w wysokości 5 zł od osoby i po 1 zł wpisowego. Po omówieniu regulaminu i statutu spółdzielni wybrano 6-osobową Radę Nadzorczą, która z kolei powołała trzyosobowy zarząd. W szkole utworzono m.in. sklepik. PSS dostarczył do niego potrzebne wyposażenie, Rada Nadzorcza wyasygnowała fundusze na zakup towaru. Sklepik otworzono w październiku 1957 roku. W ówczesnej prasie można było przeczytać, że:

- Sklepik jest samodzielny i sam zaopatruje się w hurtowniach w potrzebny towar przy pomocy swojego zaopatrzeniowca, którym jest oczywiście uczeń - relacjonował Edmund Plank. - Marża w całości pozostawała w spółdzielni uczniowskiej - dodawał.

W sklepiku zdarzały się też trudności - tzw. kupowanie na "kredyt" przez uczniów i tutaj wkraczała pani Bernarda lub kierownik szkoły i wszystko wracało na właściwe tory. Ważnym wydarzeniem w życiu szkolnej spółdzielni był dzień 23 marca 1958 roku, gdy [na Walnym Zgromadzeniu Przedstawicieli PSS w Sławnie] było przez nią zdanie sprawozdania za prawie pół roku działalności. Wówczas - Roman Sobiechowski, młody prezes pochwalił się
12 000 zł obrotu i 1300 zł zysku.

W 1958 roku liczba członków spółdzielni wzrosła do 60, a z wypracowanego zysku planowano zorganizować szkolną wycieczkę. W drugim roku działalności członkowie spółdzielni tworzyli też na przykład "szóstki spółdzielcze", których zadaniem była pomoc w nauce słabszym uczniom. Ponadto szkolna spółdzielnia organizowała wieczorki literackie, zbiorowe wyprawy do kina oraz zebrania dyskusyjne. Była więc bardzo widoczna w życiu szkolnej społeczności.

Oczywiście młodzi spółdzielcy z SP nr 3 w Sławnie - też brali udział w pochodach pierwszomajowych, czy organizowali tzw. wieczornice. W trakcie jednej z nich - przy szklance kakao i po dwa pączki na osobę - goszczono sekretarza powiatowego PZPR, inspektora szkolnego, członków ZNP, przedstawicieli dorosłych miejscowych spółdzielni. W taki sposób młodzi spółdzielcy z SP 3 chwalili się swoim dorobkiem. Bo takie też to były czasy - Polski Rzeczpospolitej Ludowej, gdzie partia była wszechobecna.

Skarb w Sławnie był pod podłogą - zdjęcia