Festiwal Orkiestr Dętych w Sławnie. Niezwykłe instrumentarium. Zdjęcia, wideo

- Moją ekspozycję nazwałem Instrumentarium Muzyczne - mówi pan Stanisław Poprawski. - Nie są to instrumenty o dużej wartości, tak artystycznej jak i historycznej. Chociaż niektóre egzemplarze tym cechom w pełni odpowiadają, w całości stanowiąc usystematyzowany według instrumentologicznej klasyfikacji zestaw, nie roszczący sobie jednak pretensji do nazwy muzeum. Placówka ta, rozpoczęła swoją działalność w 1977 roku, przyjmując sobie za cel ratowanie instrumentów przed zniszczeniem. Są to w większości instrumenty, których żywot miał się dopełnić gdzieś w wilgotnej piwnicy, na strychu, czy wręcz w jakiejś rupieciarni. A więc są to eksponaty uratowane przed ich bezpowrotnym zniszczeniem, jednak okaleczone i nie w pełni sprawne - wyjaśnia 92-latek.

Zwykliśmy mówić o instrumentach – w odróżnieniu od innych sprzętów użytkowych – że posiadają duszę, czyli coś jakby ponadmaterialnego, coś mistycznego, coś, co je wyróżnia od ogółu przedmiotów.

- Skoro tak, to chociażby z tego względu, zasługują na trochę lepszy los. Chęć ratowania i próby stworzenia im właśnie „tego lepszego losu”, była i jest motywem mojego w tym względzie działania. Z powyższego łatwo wyprowadzić wniosek, że prawie cały ten zasób pochodzi od ludzi, którym przestały już być użyteczne, stając się zbędne, niekiedy nawet i zawadą - mówi nasz rozmówca.

W ten sposób powstała na przestrzeni wspomnianego okresu, placówka (mieszcząca się na niewielkim metrażu w Sławnie przy ulicy Polanowskiej), której stan posiadania stanowi przeszło 200 różnych instrumentów i sprzętów muzycznych. Znaleźć tu można instrumenty zarówno profesjonalne, jak i należące do instrumentarium ludowego, lub mieszczące się na pograniczu obu tych grup.

- Wzbogaciłem ten zbiór również o kilka rekonstrukcji, zarówno wykonanych na specjalne zlecenie jak i wykonanych przez mnie - dodaje pan Stanisław. -Celowość istnienia tej placówki w naszym mieście uzasadniają wpisy do księgi pamiątkowej, z których analizy wynika niezbicie fakt, że stanowi ona przedmiot zainteresowania miejscowego środowiska. Stwierdzić przy tym należy, że najczęstszymi bywalcami są młodzi ludzie, uczniowie miejscowych szkół oraz szkół gminnych, jak i szkół muzycznych Sławna i miast ościennych. Społeczeństwo dorosłe rzadko tu zagląda, to też jest fakt, lecz pytanie, co jest tego przyczyną; czy brak czasu, czy mniejsze wyczulenie na sprawy muzyczne w ogólnym pojęciu, jest wciąż nieznana. Wspomniane wyżej wpisy jednoznacznie potwierdzają celowość funkcjonowania Instrumentarium, bowiem jest ona nie tylko placówką kulturotwórczą ale też i dydaktyczną. Korzystali z niej nauczyciele wychowania muzycznego, znajdując tu pomoc z zakresu instrumentoznawstwa. Po reorganizacji szkolnictwa i likwidacji lekcji wychowania muzycznego w szkołach, sprawy te są prowadzone już w ograniczonym zakresie.

Pozyskiwanie instrumentów odbywa się w bardzo różny sposób, niekiedy nawet bardzo osobliwy.

- Najczęściej dowiaduję się od ludzi, że w określonym miejscu znajduje się instrument, który ze względu na grożące mu niebezpieczeństwo, winien znaleźć tu schronienie - opisuje 92-latek. - Docieram pod wskazany adres i jeśli przybyłem w porę, to w większości przypadków staję się jego właścicielem. Bywa też, że przybyłem zbyt późno, gdyż albo mnie ktoś już ubiegł, albo instrument uległ już zniszczeniu. Bardzo rzadko spotykam się z odmową ludzi, którzy mimo usilnych zabiegów z mojej strony, nie godzą się na zbycie na żadnych, nawet bardzo korzystnych warunkach.

Uwaga - instrumentarium zostało przeniesione do SDK Sławno.